ในช่วงเวลาเดียวกัน ในฝรั่งเศส พระเจ้าชาร์ลที่ 5 เสด็จสวรรคตในปี ค.ศ. 1380 พระโอรสวัย 11 พรรษาขึ้นสืบทอดบัลลังก์เป็นพระเจ้าชาร์ลที่ 6 โดยมีเหล่าพระปิตุลา หนึ่งในนั้นคือดยุกฟิลิป ทำหน้าที่บริหารแผ่นดินแทนในช่วงที่กษัตริย์ยังเป็นผู้เยาว์ พระเจ้าชาร์ลที่ 6 ขึ้นบริหารบ้านเมืองด้วยตนเองในปี ค.ศ. 1388 ทว่าไม่กี่ปีต่อมาพระองค์เริ่มมีอาการวิกลจริต ทรงแสดงอาการครั้งแรกในปี ค.ศ. 1392 ระหว่างการทำศึกกับแคว้นกัสกอญ พระองค์มีอาการคลุ้มคลั่ง ใช้ดาบสังหารอัศวินในพระองค์ไปหลายคนจนคนต้องช่วยกันกดพระองค์ไว้กับพื้น พระองค์ยังคงแสดงอาการวิกลจริตอย่างต่อเนื่อง ทรงวิ่งไปตามทางเดินในพระราชวังพลางเห่าหอนเหมือนหมาป่า ทรงจำไม่ได้ว่าตนเองเป็นใคร ชื่ออะไร บางช่วงทรงเชื่อว่าร่างกายของพระองค์เป็นแก้วที่เปราะบาง

ดยุกฟิลิปเข้ามาดูแลกิจการภายในและประกาศตนเป็นผู้สำเร็จราชการแผ่นดินท่ามกลางความไม่เห็นด้วยของดยุกแห่งออร์เลอ็องผู้เป็นพระอนุชาในกษัตริย์และเป็นหลานอาอีกคนของดยุกฟิลิป ทั้งสองขับเคี่ยวแย่งชิงอำนาจกัน เป็นจุดเริ่มต้นความบาดหมางระหว่างฝ่ายบูร์กอญดิย็องกับฝ่ายออร์เลย็องนิสต์

ในปี ค.ศ. 1396 ดยุกฟิลิปบรรลุข้อตกลงกับพระเจ้าริชาร์ดที่ 2 แห่งอังกฤษ ฝรั่งเศสกับอังกฤษพักรบสงครามร้อยปีชั่วคราวเป็นเวลา 28 ปี

ฟิลิปผู้กล้าหาญเป็นดยุกปกครองบูร์กอญด้วยพระปรีชาสามารถเป็นเวลา 41 ปี แม้ดัชชีบูร์กอญจะเป็นมณฑลหนึ่งของฝรั่งเศสในทางทฤษฎี แต่ในทางปฏิบัติดัชชีมีอำนาจประหนึ่งรัฐอิสระ ร่ำรวยจากการค้าและอุตสาหกรรมในแฟลนเดอร์ ดยุกฟิลิปเป็นผู้อุปถัมภ์ศิลปกรรม พระองค์สะสมหนังสือและตำราความรู้ ทรงอุดหนุนอัญมณีกับเสื้อผ้าราคาแพง และส่งเสริมจิตรกร พระองค์มีหนี้สินก้อนโตซึ่งหลักๆ แล้วเกิดจากการทุ่มเงินให้ฌ็องผู้เป็นบุตรชายไปทำสงครามครูเสดกับชาวอ็อตโตมันเติร์ก

ในปี ค.ศ. 1404 ดยุกฟิลิปวัย 62 พรรษาสิ้นพระชนม์ที่เมืองฮาเลอใกล้กับกรุงบรัสเซลส์ ฌ็องผู้เป็นบุตรชายได้สืบทอดเป็นดยุกแห่งบูร์กอญคนต่อไป